Grand Prix-wegrace van België 1985
Circuit de Spa-Francorchamps
Officiële naam	G.P. Moto 1985
Land	België
Datum	7 juli 1985
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Freddie Spencer
Snelste ronde	Eddie Lawson
Eerste	Freddie Spencer
Tweede	Eddie Lawson
Derde	Christian Sarron
250 cc
Poleposition	Freddie Spencer
Snelste ronde	Freddie Spencer
Eerste	Freddie Spencer
Tweede	Carlos Lavado
Derde	Toni Mang
125 cc
Poleposition	Fausto Gresini
Snelste ronde	August Auinger
Eerste	Fausto Gresini
Tweede	Bruno Kneubühler
Derde	Lucio Pietroniro
Zijspan
Poleposition	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Snelste ronde	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Eerste	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Tweede	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Derde	Werner Schwärzel/ Fritz Buck

De Grand Prix-wegrace van België 1985 was de achtste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1985. De races werden verreden op 7 juli 1985 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy.

De Belgische Grand Prix was bijna afgelast nadat het asfalt van het circuit tijdens de trainingen van de Formule 1-Grand Prix aan flarden was gereden. De schade was (omgerekend) ruim 11 miljoen Euro en de autorace werd uiteindelijk op 15 september alsnog gereden. Een delegatie van de coureurs keurde het nieuwe asfalt enkele weken voor de GP goed maar tijdens de trainingen duurde het enige tijd voordat de coureurs genoeg vertrouwen hadden om de oude ronderecords te verpulveren. Wel merkten ze tijdens de vrijdagtraining dat de natte baan erg glad was. Drie van de vier races waren erg saai, omdat ze met groot gemak gewonnen werden: de 250- en de 500cc-race door Freddie Spencer en de 125cc-race door Fausto Gresini.

Het lukte Marlboro-Yamaha maar niet om voldoende vermogen uit de machine van Eddie Lawson te halen om zelfs maar in de buurt van de tijd van Freddie Spencer te komen. Christian Sarron had geen problemen, maar kwam ook niet echt in de buurt. Uiteindelijk ontdekte Kel Carruthers een probleem met de aandrijving van de powervalves, waardoor Lawson alsnog de tweede startplaats bereikte.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	2"28'57
2.	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	2"28'92
3.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	2"29'00
4.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	2"30'27
5.	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	2"32'25
6.	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	2"32'41
7.	Takazumi Katayama	Bakker-Rothmans-HRC-Honda	2"33'18
8.	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	2"33'29
9.	Thierry Espié	Chevallier-Honda	2"33'48
10.	Dave Petersen	Honda	2"34'07

In de 500cc-race paste Freddie Spencer dezelfde tactiek toe als in de 250cc-race: Na een bliksemstart zette hij het hele veld binnen enkele ronden op een veilige afstand en vervolgens ging hij rustiger rijden. Als het pitbord aangaf dat er iemand dichterbij kwam draaide hij het gas weer even open. Eddie Lawson moest zich intussen bezighouden met zijn merkgenoot Christian Sarron en zij werden gevolgd door Randy Mamola, Wayne Gardner, Ron Haslam en Raymond Roche. In de dertiende ronde verremde Sarron zich en moest hij Lawson laten gaan. Mamola verremde zich terwijl hij Roche wilde inhalen en ze raakten elkaar zelfs, maar alleen Mamola kwam ten val. Takazumi Katayama bereikte eindelijk weer eens een redelijk resultaat: achtste, maar hij had daarbij geluk dat Dave Petersen in de laatste ronde zonder benzine kwam te staan.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	49"51'80	1	15
2	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	49"57'07	2	12
3	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	50"28'09	3	10
4	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	50"42'31	4	8
5	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	51"06'17	11	6
6	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	51"17'75	8	5
7	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	51"27'88	6	4
8	Takazumi Katayama	Bakker-Rothmans-HRC-Honda	51"30'14	7	3
9	Boet van Dulmen	Bakker-Honda	51"51'36	14	2
10	Gustav Reiner	Bakker-Honda	51"52'46	13	1
11	Mike Baldwin	Honda	52"07'11	12
12	Thierry Espié	Chevallier-Honda	52"08'81	9
13	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	52"10'22	19
14	Christian Le Liard	ELF-Chevallier-Honda	52"21'50	15
15	Sito Pons	HB-Gallina-Suzuki	52"25'16	20
16	Massimo Messere	Honda	+1 ronde	17
17	Armando Errico	Honda	+1 ronde	22
18	Henk van der Mark	SNRT-Honda	+1 ronde	23
19	Eero Hyvärinen	Honda	+1 ronde	24
20	Rob Punt	Suzuki	+1 ronde	25
21	Mile Pajic	SNRT-Honda	+1 ronde	30
22	Manfred Fischer	Honda	+1 ronde	26
23	Paul Iddon	Suzuki	+1 ronde	28
24	Neil Robinson	Suzuki	+1 ronde	31
25	Marco Papa	Paton	+1 ronde	27
26	Dietmar Mayer	Honda	+1 ronde	32
27	Maarten Duyzers	Suzuki	+1 ronde	34
28	Georg-Robert Jung	Suzuki	+1 ronde	33

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Dave Petersen	Honda	Brandstoftekort	10
Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	Val	5
Marco Lucchinelli	Cagiva		29
Fabio Biliotti	Honda		21
Wolfgang von Muralt	Bakker-Suzuki	Versnellingsbak	18
Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	Zuiger	16

Coureur	Merk	Oorzaak
Virginio Ferrari	Cagiva	Teambeleid[1]
Pierre-Etienne Samin	ELF-Chevallier-Honda	Blessure[2]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	96
2	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	86
3	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	62
4	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	61
5	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	51
6	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	40
7	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	34
8	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	22
9	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	19
10	Boet van Dulmen	Honda / Bakker-Honda	14

In de 250cc-training viel niet veel bijzonders te melden. Freddie Spencer reed zonder problemen naar poleposition, anderhalve seconde sneller dan de concurrentie. Pierre Bolle presteerde goed met zijn Parisienne door de vierde startplaats te veroveren. De tiende startplaats van Jean-François Baldé was ook opmerkelijk. Het Pernod team bleek te zijn gestopt en Baldé had bij importeur Sonauto een ex-Christian Sarron-Yamaha TZ 250 gekocht.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	2"36'03
2.	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	2"37'67
3.	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	2"38'71
4.	Pierre Bolle	Bakker-Parisienne	2"39'20
5.	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	2"39'30
6.	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	239'40
7.	Dominique Sarron	Rothmans-Honda	2"39'67
8.	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	2"39'99
9.	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	2"40'13
10.	Jean-François Baldé	Yamaha	2"40'43

Nadat de 125cc-race al geen spanning had gekend waar het de eerste plaats betrof, gaf de 250cc-race hetzelfde beeld. Nu was het Freddie Spencer die de race van start tot finish leidde en na de eerste ronde al drie seconden voorsprong had. Toen was Loris Reggiani al in de strobalen gevlogen en in de tweede ronde nam Hans Lindner in zijn val Reinhold Roth mee. Ver achter Spencer werd om de tweede plaats gestreden door Carlos Lavado en Toni Mang. Dat gevecht eindigde toen de machine van Mang tegen het einde langzamer ging lopen. Lavado werd dus tweede en Mang derde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	42"05'73	1	15
2	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	42"18'43	2	12
3	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	42"23'12	3	10
4	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	42"45'69	5	8
5	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	42"51'51	8	6
6	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	43"05'18	15	5
7	Juan Garriga	JJ Cobas-Rotax	43"05'65	17	4
8	Dominique Sarron	Rothmans-Honda	43"06'51	7	3
9	Alan Carter	Honda	43"06'73	13	2
10	Patrick Igoa	Rothmans-Honda	43"21'29	22	1
11	Jacques Cornu	Parisienne-Honda	43"29'62	19
12	Luis Miguel Reyes	JJ Cobas-Rotax	43"32'80	20
13	Siegfried Minich	Yamaha	43"33'14	16
14	August Auinger	Bartol	43"33'89	26
15	Guy Bertin	Malanca-Rotax	43"45'42	30
16	Hans Becker	Yamaha	43"45'88	25
17	Jean Foray	Chevallier-Yamaha	43"46'51	31
18	Edwin Weibel	Yamaha	43"46'76	27
19	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	43"50'15	28
20	Stefano Caracchi	MBA	43"52'37	36
21	René Delaby	Rotax	44"02'87	34
22	Roland Freymond	Yamaha	44"03'25	21

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	Val[3]	9
Hans Lindner	Bakker-Rotax	Val[3]	32
Pierre Bolle	Bakker-Parisienne		4
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	Val[4]	6
Stéphane Mertens	Yamaha	Val	11
Jean-François Baldé	Yamaha[5]	Schakelpedaal	10
Jean-Louis Guignabodet	MIG-Rotax		12
Alan Carter	Honda		13
Niall Mackenzie	Silverstone-Armstrong-Rotax		14
Harald Eckl	ES		18
Donnie McLeod	Silverstone-Armstrong-Rotax		23
Jean-Michel Mattioli	Yamaha		24
Mar Schouten	Yamaha	Koppeling[3]	33
Antonio García	JJ Cobas-Rotax		35

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Mario Rademeyer	Yamaha
Thierry Rapicault	Yamaha
Cees Doorakkers	SNRT-Honda	Keuring[6]	48

Coureur	Merk	Oorzaak
Maurizio Vitali	Garelli	Blessure[7]
Ángel Nieto	Garelli	Blessure[8]
Jacky Onda	Pernod	Teambeleid[5]
Iván Palazzese	Venemotos-Yamaha	Ontslagen[9]
Erich Klein	Rotax	Blessure[10]
Antonio Neto	JJ Cobas-Rotax	Blessure[11]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	104
2	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	70
3	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	69
4	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	61
5	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	34
6	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	22
7	Alan Carter	HRC-Honda / Honda	20
8	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	17
9	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	16
10	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne / Parisienne-Honda	13

In de 125cc-training van donderdag raakte Ezio Gianola na een val in shock, waardoor hij van verdere deelname af moest zien. Luca Cadalora liep bij een val een beenblessure op. Fausto Gresini reed de snelste trainingstijd, met als verrassing op de tweede positie de Belg Lucio Pietroniro. De leider in het wereldkampioenschap, Pier Paolo Bianchi, reed slechts de zevende tijd, vier seconden langzamer dan Gresini.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Fausto Gresini	FMI-Garelli	2"45'91
2.	Lucio Pietroniro	MBA	2"47'96
3.	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	2"48'30
4.	Jean-Claude Selini	MBA	2"48'72
5.	August Auinger	Bartol-MBA	2"48'77
6.	Domenico Brigaglia	MBA	2"48'78
7.	Pier Paolo Bianchi	MBA	2"49'57
8.	Olivier Liégeois	MBA	2"50'09
9.	Willy Pérez	MBA	2"50'41
10.	Giuseppe Ascareggi	MBA	2"50'50

WK-leider Pier Paolo Bianchi had het moeilijk in België, want nadat hij vanaf de tweede startrij moest beginnen ging het in de race ook niet makkelijk. Fausto Gresini nam al snel na de start de leiding om ze niet meer af te staan. Hij won met een ruime voorsprong. De spanning moest komen uit de gevechten achter hem. Lucio Pietroniro deed het in zijn thuisrace erg goed en vocht met Bruno Kneubühler om de tweede plaats. Toen Kneubühler hem in de vierde ronde voorbijstak koos Pietroniro voor zekerheid en de derde plaats. Bianchi was toen hard aan het werk in zijn gevecht met August Auinger, Jean-Claude Selini en Willy Pérez. Selini viel met machinepech uit, maar Auinger klopte Bianchi met tien seconden verschil. Bianchi óf zijn team MBA waren slechte verliezers, want er werd een protest ingediend tegen de cilinderinhoud van de Garelli van Gresini. Die bleek bij nameten 124,6 cc te bedragen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Fausto Gresini	FMI-Garelli	38"58'34	1	15
2	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	39"24'84	3	12
3	Lucio Pietroniro	MBA	39"31'05	2	10
4	August Auinger	Bartol-MBA	39"31'08	5	8
5	Pier Paolo Bianchi	MBA	39"41'23	7	6
6	Willy Pérez	MBA	39"47'40	9	5
7	Domenico Brigaglia	MBA	39"48'04	6	4
8	Olivier Liégeois	MBA	40"09'66	8	3
9	Johnny Wickström	MBA	40"17'14	16	2
10	Jussi Hautaniemi	MBA	40"17'67	11	1
11	Alfred Waibel	MBA	40"31'67	15
12	Håkan Olsson	MBA	40"32'54	20
13	Thierry Feuz	MBA	40"32'76	19
14	Anton Straver	MBA	40"34'46	21
15	Eric Gijsel	MBA	40"43'59	32
16	Jacky Hutteau	MBA	40"54'35	25
17	Andres Sánchez	MBA	41"00'08	33
18	Thomas Pedersen	MBA	41"03'23	18
19	Adolf Stadler	MBA	41"03'97	26
20	Boy van Erp	MBA	41"04'86	35
21	Peter Balaz	MBA	41"05'28	24
22	Ton Spek	MBA	41"05'46	29
23	Fernando Gonzalez	MBA	41"33'20	36
24	Michel Escudier	MBA	41"33'45	28
25	Helmut Lichtenberg	MBA	+1 ronde	34

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Jean-Claude Selini	MBA	Versnellingsbak	4
Giuseppe Ascareggi	MBA		10
Alex Bedford	MBA		12
Esa Kytölä	MBA		13
Robin Appleyard	MBA		17
Dirk Hafeneger	MBA		31
Mike Leitner	MBA		23
Bady Hassaine	MBA		27
Wilhelm Lücke	MBA		38
Manfred Braun	MBA		37

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Luca Cadalora	MBA	Blessure[12]	14
Willy Hupperich	Seel-MBA		22
Ezio Gianola	FMI-Garelli	Blessure[13]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	69
2	Fausto Gresini	FMI-Garelli	64
3	Ezio Gianola	FMI-Garelli	42
4	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	40
5	August Auinger	Bartol-MBA	38
6	Lucio Pietroniro	MBA	24
7	Domenico Brigaglia	MBA	22
8	Jean-Claude Selini	MBA	21
9	Olivier Liégeois	MBA	13
10	Johnny Wickström	MBA	12

De zijspanrijders hadden vooral moeilijkheden met het kiezen van de juiste banden voor het nieuwe asfalt in Spa-Francorchamps, maar ook alle andere coureurs keken met argusogen naar de trainingen. Tijdens de trainingen van de Formule 1-Grand Prix was de vorige toplaag stukgereden en het was maar afwachten hoe het wegdek zich onder de driewielers zou houden. Voor de kwalificaties was het geen probleem: Egbert Streuer/Bernard Schnieders waren bijna twee seconden sneller dan Rolf Biland/Kurt Waltisperg en waren met hun tijd zelfs bijna even snel als Freddie Spencer in de 250cc-training.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	2"36'17
2.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	2"37'93
3.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	2"38'69
4.	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	2"39'51
5.	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	2"41'68
6.	Derek Bayley	Brian Nixon	LCR-Yamaha	2"41'73
7.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	2"42'32
8.	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha	2"42'70
9.	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha	2"42'94
10.	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	2"43'47

Egbert Streuer en Bernard Schnieders hadden het in de training goed gedaan: poleposition met bijna twee seconden verschil. Ze startten echter slecht en moesten aansluiten achter de combinaties Rolf Biland/Kurt Waltisperg en Werner Schwärzel/Fritz Buck. In de vierde ronde nam Streuer de eerste plaats over en hij hield die enkele ronden vast. Halverwege de race zat Biland weer op kop, maar Streuer kon hem makkelijk volgen en verklaarde na de race dat hij zijn banden aan het sparen was. Wanneer de achtervolgers dichterbij kwamen nam Streuer de leiding weer even over om het gat te vergroten. Tegen het einde van de race zag hij dat Biland steeds meer risico ging nemen en twee ronden voor het einde nam Streuer de leiding definitief over, reed de snelste ronde en won de race met zestien seconden verschil. Daarbij hielp het ook dat Biland schakelproblemen kreeg.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	42"28'33	1	15
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	42"44'05	2	12
3	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	43"07'22	4	10
4	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha			8
5	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha		10	6
6	Hans-Rudi Christinat	Markus Fährni	LCR-Yamaha			5
7	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha			4
8	Derek Bayley	Brian Nixon	LCR-Yamaha		6	3
9	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha		7	2
10	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha		9	1
11	Frank Wrathall	Phil Spendlove	Seymaz-Yamaha
12	Luigi Casagrande	René Nydegger	LCR-Yamaha
13	René Progin	Yvan Hunziker	Seymaz-Yamaha
14	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		5
15	Martin Kooy	Raimond van den Groep	Kova-Yamaha
16	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha
17	Graham Gleeson	Kerry Chapman	LCR-Yamaha
18	Jean-Louis Millet	Christian Depraz	Seymaz-Yamaha
19	Ken Smith	Dave Brown	Onbekend

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha		3
Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha		8
Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ARO
Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha		16

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak
Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	Blessure[14]

Pos.	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha / LCR-Krauser	50
2	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	49
3	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	43
4	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	22
	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha
6	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	13
7	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha	11
8	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	8
	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha
10	Derek Bayley	Brian Nixon	LCR-Yamaha	7

De Suzuki-teams kregen door het uitblijven van nieuw fabrieksmateriaal steeds meer problemen. Rob McElnea was in de trainingen nog erg tevreden over de door Heron aangeschafte White Power Super Front-voorvork, maar viel al in de eerste ronde uit door een kapotte zuiger nadat hij zich slechts als zestiende gekwalificeerd had. Daarmee was hij de snelste Suzuki-rijder. Het HB-Gallina-Suzuki team stond er nog slechter voor met Franco Uncini op de negentiende startpositie en Sito Pons op de twintigste. Zij waren bang dat sponsor HB er niet lang meer brood in zou zien. Wolfgang von Muralt, die met zijn productie-Suzuki RG 500 als achttiende had mogen starten, viel al in de eerste ronde uit door een gebroken versnellingsbaktandwiel, maar beklaagde zich over het feit dat Suzuki nauwelijks onderdelen kon leveren.

Ook bij HRC-Honda waren er coureurs ontevreden. Alleen Freddie Spencer kreeg de viercilinder Honda NSR 500 en de rest moest het met de driecilinder Honda NS 500 doen. Volgens Randy Mamola ontstonden er op die manier twee competities: die van de viercilinders en die van de driecilinders. De viercilinders waren in handen van Spencer enerzijds en de Yamaha-rijders Eddie Lawson, Christian Sarron en Raymond Roche anderzijds, de driecilinders in handen van Mamola, Wayne Gardner, Ron Haslam, Didier de Radiguès en Takazumi Katayama.