Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1988
Donington Park
Officiële naam	Shell Oils British Motorcycle Grand Prix
Land	Groot-Brittannië
Datum	7 augustus 1988
Organisator	FIM/ACU
500 cc
Poleposition	Wayne Gardner
Snelste ronde	Christian Sarron
Eerste	Wayne Rainey
Tweede	Wayne Gardner
Derde	Christian Sarron
250 cc
Poleposition	Juan Garriga
Snelste ronde	Juan Garriga
Eerste	Luca Cadalora
Tweede	Dominique Sarron
Derde	Juan Garriga
125 cc
Poleposition	Ezio Gianola
Snelste ronde	Ezio Gianola
Eerste	Ezio Gianola
Tweede	Jorge Martínez
Derde	Domenico Brigaglia
Zijspan
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Steve Webster/ Tony Hewitt
Tweede	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Derde	Alain Michel/ Jean-Marc Fresc

De Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1988 was de twaalfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1988. De races werden verreden op 7 augustus 1988 op Donington Park nabij Castle Donington (Leicestershire). Tijdens deze Grand Prix kwamen de 125cc-, 250cc-, 500cc- en de zijspanklasse aan de start.

Al bij de Britse GP van 1987 had Donington Park veel indruk gemaakt op de coureurs, de teams en de internationale pers. In de winter had circuiteigenaar Tom Wheatcroft nog eens 250.000 pond geïnvesteerd, onder meer in een heel nieuwe asfaltlaag. Dit asfalt bood zo veel grip, dat sommige coureurs klaagden dat ze hun normale rijstijl met spinnend achterwiel niet konden toepassen. Er waren nu ook meer toeschouwers, ongeveer 70.000, maar dat had alles te maken met het zomerse weer met temperaturen van 30° Celsius. Desondanks was het grapje "a rainey day" gauw gemaakt na de 500cc-winst van Wayne Rainey. De dag sloot voor het Britse publiek ook leuk af met de overwinning van Steve Webster en Tony Hewitt in de zijspanklasse.

Na een optreden bij Terry Wogan op vrijdagavond kwam Wayne Gardner op zaterdag zwaar ten val. Hij kneusde een enkel en een scheenbeen, maar hij had op vrijdagochtend al de snelste trainingstijd gereden. Eddie Lawson reed de tweede tijd voor Christian Sarron. Het ging slecht met de fabrieks-Suzuki's. Aanvankelijk had men problemen met de vering en toen die opgelost waren ontstonden bandenproblemen. Kevin Schwantz stond daardoor op de twaalfde plaats en Rob McElnea op de dertiende. Het ging beter met Roger Burnett, die normaal in de Formule 1-klasse met een viertakt- Honda RC 30 reed, maar als vervanger van de geblesseerde Shunji Yatsushiro de negende tijd reed.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	1"35'09
2.	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"35'64
3.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"35'74
4.	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	1"36'04
5.	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"36'17
6.	Randy Mamola	Cagiva	1"36'33
7.	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"36'52
8.	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	1"36'89
9.	Roger Burnett	Rothmans-HRC-Honda	1"37'01
10.	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	1"37'18

Wayne Rainey nam meteen na de start een voorsprong en was zeer tevreden over zijn Dunlop-banden, die op het stroeve asfalt van Donington Park tot het einde functioneerden. Vreemd genoeg zij hij niets over zijn nieuwe carbon-remschijven, die tot nu toe alleen in trainingen getest waren. Aanvankelijk bestond de achtervolgende groep uit Pierfrancesco Chili, Wayne Gardner, Christian Sarron, Niall Mackenzie, Roger Burnett, Didier de Radiguès, Eddie Lawson en Randy Mamola. Al in de eerste ronde kwam Kevin Schwantz ten val toen hij zich (met nieuwe, experimentele remblokjes) verremde en Ron Haslam in zijn val meenam. Later verremde Gardner zich op dezelfde plaats, waar hij een kromme remschijf aan overhield. Dat belette hem de aanval op Rainey in te zetten. Een tijdje werd Gardner ook nog bedreigd door Sarron, die afhaakte nadat hij door een aantal achterblijvers werd gehinderd. Lawson werd slechts zesde, dankzij een slecht lopende motor en snel slijtende banden. Daardoor bedroeg zijn voorsprong op Gardner in het wereldkampioenschap nu nog maar twintig punten.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	48"33'67	5	20
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	48"40'64	1	17
3	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	48"42'45	3	15
4	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	48"45'51	4	13
5	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	49"10'42	11	11
6	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	49"14'64	2	10
7	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	49"25'03	7	9
8	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	49"25'48	14	8
9	Roger Burnett	Rothmans-HRC-Honda	49"26'06	9	7
10	Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	49"55'51	8	6
11	Randy Mamola	Cagiva	50"06'12	6	5
12	Norihiko Fujiwara	Yamaha	50"09'57	16	4
13	Mike Baldwin	Katayama-ELF-Honda	+1 ronde	17	3
14	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	+1 ronde	10	2
15	Fabio Biliotti	Honda	+1 ronde	20	1
16	Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	+1 ronde	21
17	Eddie Laycock	Honda	+1 ronde	18
18	Fabio Barchitta	Katayama-ELF-HRC-Honda	+1 ronde	22
19	Daniel Amatriaín	Honda	+1 ronde	31
20	Marco Gentile	Fior-Marlboro-Yamaha	+1 ronde	19
21	Dave Leach	Suzuki	+1 ronde	29
22	Maarten Duyzers	HDJ-Honda	+2 ronden	30
23	Simon Buckmaster	Honda	+2 ronden	34
24	Kees van der Endt	Honda	+2 ronden	35
25	Nicholas Schmassmann	Honda	+2 ronden	36

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Rachel Nicotte	Chevallier-Honda		26
Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	Val	13
Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	Val[1]	12
Marco Papa	Honda	Val	23
Wolfgang von Muralt	Suzuki		32
Steve Spray	Suzuki		27
Darren Dixon	Suzuki		24
Raymond Roche	Cagiva		15
Andreas Leuthe	Suzuki		33
Bruno Kneubühler	Honda		25

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Alessandro Valesi	Honda		28

Coureur	Merk
René Zanatta	Paton
Johan ten Napel	Suzuki
Ian Pratt	Honda
Claus Wulff	Honda
Steve Manley	Suzuki

Coureur	Merk	Oorzaak
Donnie McLeod	Honda
Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda	Blessure[2]
Malcolm Campbell	ELF-Honda
Gustav Reiner	Hein Gericke-Honda	Blessure[3]
Manfred Fischer	Hein Gericke-Honda
Massimo Broccoli	Cagiva

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	195
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	175
3	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	163
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	123
5	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	118
6	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	104
7	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	100
8	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	89
9	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	81
10	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	63

Al het hele seizoen waren de Yamaha-coureurs op jacht naar de snellere Honda NSR 250's, maar op het korte, bochtige circuit van Donington Park roken ze hun kansen. Dat bleek al in de training. Juan Garriga was het hele seizoen al snel en reed de snelste tijd, maar achter hem stonden Luca Cadalora en Carlos Lavado, die nog niet veel goede resultaten hadden geboekt. Jean-Philippe Ruggia was ook snel met zijn productie-Yamaha TZ 250.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	1"38'22
2.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"38'49
3.	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	1"38'70
4.	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	1"38'91
5.	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	1"39'26
6.	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"39'32
7.	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	1"39'40
8.	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	1"39'44
9.	Iván Palazzese	Yamaha	1"39'66
10.	Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	1"39'99

Hoewel Luca Cadalora de 250cc-race op Donington Park van start tot finish leidde, ging de aandacht uit naar het gevecht achter hem tussen Juan Garriga en Sito Pons. Pons had in het wereldkampioenschap slechts acht punten voorsprong op Garriga en wilde voor hem finishen. Cadalora liep van het vechtende duo weg, maar in de vijftiende ronde kwam Dominique Sarron uit het achterveld en passeerde eerst Garriga en daarna Pons. Sarron werd ook niet meer bedreigd en werd tweede, maar het gevecht tussen Pons en Garriga duurde tot en met de laatste ronde. In de Melbourne Hairpin (bocht 10) nam Garriga de derde plaats van Pons over.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	43"16'38	2	20
2	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	43"19'84	4	17
3	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	43"21'55	1	15
4	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	43"21'68	5	13
5	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	43"31'99	7	11
6	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	43"32'72	6	10
7	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	43"40'52	8	9
8	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	43"50'04	3	8
9	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	43"58'34	16	7
10	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	44"00'92	11	6
11	Iván Palazzese	Yamaha	44"01'35	9	5
12	Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	44"07'34	10	4
13	Harald Eckl	Römer-Aprilia-Rotax	44"18'54	17	3
14	Stefano Caracchi	Honda	44"20'37	23	2
15	Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha	44"23'35	12	1
16	Bruno Casanova	FMI-Aprilia-Rotax	44"23'57	13
17	August Auinger	Aprilia-Rotax	44"23'95	20
18	Wilco Zeelenberg	Docshop-Yamaha	44"31'82	28
19	Jochen Schmid	Honda	44"37'84	24
20	Urs Jücker	Yamaha	44"58'59	35
21	Andreas Preining	Aprilia-Rotax	+1 ronde	26
22	Christian Boudinot	Fior-Rotax	+1 ronde	22
23	Jean-François Baldé	Défi-Rotax	+1 ronde	33
24	Nigel Bosworth	Aprilia-Rotax	+1 ronde	34
25	Hans Lindner	Honda	+1 ronde	31

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Hans Becker	Yamaha		29
Bobby Issazadhe	Yamaha		36
Rob Orme	Raydel	Opgave	27
Gary Cowan	Yamaha		19
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax		14
Manfred Herweh	Levior-Yamaha	Val	18
Paolo Casoli	Pileri-AGV-Garelli	Val	15
Jean-Michel Mattioli	Docshop-Yamaha		25
Kevin Mitchell	Yamaha		30

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Maurizio Vitali	Gazzaniga-Rotax		21
Seigo Kikuchi	HRC-Honda		32

Coureur	Merk
Woolsey Coulter	Honda
Urs Lüzi	Honda
Bruno Bonhuil	Honda
René Delaby	Yamaha
Jean-Francois Foray	Yamaha
Roland Busch	Yamaha
Alain Bronec	Honda
Bernard Haenggeli	Honda
Steve Patrickson	Hejira
Javier Cardelús	Aprilia-Rotax
Alberto Puig	Honda
Steve Hislop	Yamaha
Hervé Duffard	Honda
Thierry Rapicault	Fior-Rotax
Chris Martin	Aprilia-Rotax

Coureur	Merk	Oorzaak
Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	Blessure
John Kocinski	Roberts-Lucky Strike-Yamaha
Jim Filice	HRC-Honda
Guy Bertin	Yamaha
Massimo Matteoni	Yamaha
Helmut Bradl	Honda-Deutschland

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	179
2	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	173
3	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	151
4	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	122
5	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	121
6	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	115
7	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	87
8	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	82
9	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	58
10	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	46

Hans Spaan had eindelijk nieuwe onderdelen voor zijn Honda RS 125 gekregen: zuigers en cilinders, maar Ezio Gianola had ook twee nieuwe stroomlijnkuipen ontvangen. Gianola zette de snelste trainingstijd, Jorge Martínez was tweede, maar privérijder Alex Bedford zette de derde tijd. Spaan was slechts vijfde, maar hij had goede hoop op een sterke race omdat het bochtige circuit hem goed lag.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Ezio Gianola	Honda	1"45'60
2.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	1"46'17
3.	Alex Bedford	Honda	1"46'29
4.	Domenico Brigaglia	Gazzaniga-Rotax	1"46'71
5.	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	1"46'79
6.	Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	1"47'11
7.	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	1"47'34
8.	Allan Scott	Honda	1"47'35
9.	Lucio Pietroniro	Honda	1"47'37
10.	Adi Stadler	Honda	1"47'53

Bij de start waren Ezio Gianola, Alex Bedford, Hans Spaan en Jorge Martínez het snelste weg. Zij wisten ook een voorsprong op te bouwen op Julián Miralles, Allan Scott, Domenico Brigaglia, Lucio Pietroniro en Corrado Catalano. Gianola reed alleen weg, maar Bedford was ook sneller dan Martínez en Spaan, die om de derde plaats vochten. Bedford viel echter toen de bouten van zijn kettingtandwiel het begaven. Martínez en Spaan vochten nu om de tweede plaats, maar bij een inhaalactie van Spaan bij de Old Hairpin (bocht 4) raakten ze elkaar en kwam Spaan ten val. Hij kon weer opstappen en werd nog tiende, maar de derde plaats ging nu naar Brigaglia.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ezio Gianola	Honda	42"42'42	1	20
2	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	43"14'39	2	17
3	Domenico Brigaglia	Gazzaniga-Rotax	43"20'58	4	15
4	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	43"23'07	7	13
5	Allan Scott	Honda	43"23'20	8	11
6	Krysztof Galatowicz	Honda	43"30'28	11	10
7	Fausto Gresini	Pileri-AGV-Garelli	43"38'38	24	9
8	Johnny Wickström	Honda	43"41'77	18	8
9	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	43"43'20	32	7
10	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	43"43'71	5	6
11	Alfred Waibel	Waibel-Honda	43"56'35	27	5
12	Hisashi Unemoto	Fukuda-Honda	43"56'56	13	4
13	Heinz Lüthi	Honda	43"56'62	34	3
14	Bady Hassaine	Honda	43"59'54	26	2
15	Lucio Pietroniro	Honda	44"00'44	9	1
16	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	44"16'65	36
17	Juan Ramon Bolart	JJ Cobas-Rotax	44"17'01	23
18	Jussi Hautaniemi	Honda	44"17'56	33
19	Ian McConnachie	Cagiva	44"17'69	16
20	Gerhard Waibel	Honda	44"18'25	20
21	Manuel Hernández	Honda	44"34'96	30
22	Mike Leitner	LCR-Rotax	+1 ronde	28
23	Hubert Abold	Honda	+1 ronde	21
24	Koji Takada	Fukuda-Honda	+1 ronde	14
25	Alan Patterson	Honda	+1 ronde	29

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Pier Paolo Bianchi	Cagiva		35
Thierry Feuz	Ferac-Rotax		19
Jörg Seel	Seel		22
Alex Bedford	Honda	Kettingaandrijving	3
Esa Kytölä	Honda		31
Stefan Dörflinger	Marlboro-Honda		25
Adi Stadler	Honda		10
Corrado Catalano	Aprilia-Rotax	Val	6
Luis Miguel Reyes	Pileri-AGV-Garelli		17
Stefan Prein	Honda		15
Gastone Grassetti	Honda		12

Coureur	Merk
Flemming Kistrup	Honda
Josef Fischer	Noki-Rotax
Robin Appleyard	Honda
Robin Milton	Honda
Mark Carkeek	Scitsu
Jean-Claude Selini	Honda
David Lennon	Honda
Paul Bordes	Honda
Christian Le Badezet	Honda
Håkan Olsson	Honda
Stuart Edwards	Rotax
Manfred Thurmayer	Honda
Andrés Sánchez	Rotax
Ray Murphy	Honda
Tony Head	Honda
Reg Lennon	Honda
Claudio Macciotta	Honda

Coureur	Merk	Oorzaak
Jos van Dongen	Honda

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	157
2	Ezio Gianola	Honda	140
3	Hans Spaan	Samson-Sharp-Honda	82
4	Julián Miralles	Nieto-Ducados-Honda	72
5	Domenico Brigaglia	Gazzaniga-Rotax	67
6	Gastone Grassetti	Honda	61
7	Gerhard Waibel	Honda	52
8	Adi Stadler	Honda	49
9	Stefan Prein	Honda	44
10	Lucio Pietroniro	Honda	40

Opnieuw was Rolf Biland veruit de snelste, met bijna twee seconden voorsprong op Steve Webster. Egbert Streuer reed weliswaar de vierde tijd, maar hij had het hele weekend moeite om zijn Yamaha-blok goed aan het lopen te krijgen.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	1"37'18
2.	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	1"39'05
3.	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	1"39'32
4.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	1"40'03
5.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	1"40'25
6.	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	1"40'69
7.	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha	1"41'28
8.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	1"41'75
9.	Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha	1"41'82
10.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM	1"41'90

Na de start vormde zich meteen een kopgroep met Rolf Biland/Kurt Waltisperg, Egbert Streuer/Bernard Schnieders, Steve Webster/Tony Hewitt en Derek Jones/Peter Brown. Jones moest echter al snel afhaken. Biland werd gepasseerd door Streuer en een ronde later ook door Webster. Toen Webster de leiding van Streuer overnam leek Biland plotseling weer sneller te worden, want hij passeerde Streuer, die echter problemen met zijn voorband kreeg. Streuer viel zelfs terug naar de vijfde plaats. Biland volgde Webster, maar viel niet echt meer aan. Het leek er zelfs op dat hij Webster zijn thuisoverwinning wel gunde, maar dat ontkende hij na de race. Biland had problemen met zijn achterrem en kon daardoor niet aanvallen. De gebroeders Alfred- en Martin Zurbrügg reden een knappe inhaalrace. Nadat ze al uit de eerste bocht waren gevlogen reden ze van de laatste naar de negende plaats.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	40'39"56	2	20
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	+2"10	1	17
3	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	+16"19	5	15
4	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	+28"48	3	13
5	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	+30"26	4	11
6	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	+45"95	6	10
7	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha		7	9
8	Fritz Stölzle	Hubert Stölzle	LCR-Krauser			8
9	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha		8	7
10	Bernd Scherer	Thomas Schröder	BSR-Krauser			6
11	Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha		9	5
12	Gary Thomas	Eckart Rösinger	LCR-Krauser			4
13	Jean-Louis Millet	Claude Debroux	LCR-Yamaha			3
14	André Bosman	David Kellett	LCR-Yamaha			2
15	Clive Stirrat	Simon Prior	LCR-Yamaha			1
16	Ray Gardner	Tony Strevens	Onbekend
17	René Progin	Yvan Hunziker	Seymaz-Krauser

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Theo van Kempen	Simon Birchall	Lucky Strike-LCR-Yamaha	Versnellingsbak	17
Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM		10
Wolfgang Stropek	Geral de Haas	LCR-Krauser		12
Barry Brindley	Graham Rose	LCR-Yamaha		13
Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha		11
Pascal Larratte	Jacques Corbier	LCR-Yamaha		15

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	137
2	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	116
3	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	69
4	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	65
5	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	55
6	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha	54
7	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	53
8	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	48
9	Barry Brindley	Graham Rose en Gavin Simmons	LCR-Yamaha	46
10	Bernd Scherer	Thomas Schröder	BSR-Krauser	38
	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha

Fausto Gresini en Garelli waren het hele seizoen al aan het experimenteren met hun frames, maar tot resultaat had het nog niet geleid sinds Gresini in de GP van Spanje vierde was geworden. De Garelli-eencilinder had zijn eigen frame, maar men had ook al gereden met een frame van een Honda RS 125. Nu was men op het idee gekomen om het frame van de succesvolle tweecilinder uit 1987 te gebruiken en scoorde Gresini in elk geval weer eens punten.

Norihiko Fujiwara was voor het tweede jaar op rij 500cc-kampioen van Japan geworden en mocht van Yamaha als beloning deelnemen aan de Britse Grand Prix. Hij was ook al in de Japanse Grand Prix gestart, maar was daar uitgevallen.

De BBC had op twee machines camera's gemonteerd: die van Ron Haslam en die van Rob McElnea. Beide cameramannen kwamen in de race ten val.

Tabaksreclame was in het Verenigd Koninkrijk verboden. De meeste teams plakten daarom die reclame af of vervingen ze. Zo was bij Ducados het merk vervangen door de naam van de coureur en bij Lucky Strike-Yamaha door "Team Roberts". Egbert Streuer reed dergelijke races altijd met "Lucky Streuer" in plaats van "Lucky Strike", maar veel geluk had hij het hele seizoen nog niet gehad.