TT Assen 1980
Jack Middelburg won de 500cc-race in Assen
Officiële naam	Grote Prijs van Nederland der KNMV
Land	Nederland
Datum	28 juni 1980
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Jack Middelburg
Snelste ronde	Randy Mamola
Eerste	Jack Middelburg
Tweede	Graziano Rossi
Derde	Franco Uncini
350 cc
Poleposition	Toni Mang
Snelste ronde	Patrick Fernandez
Eerste	Jon Ekerold
Tweede	Patrick Fernandez
Derde	Toni Mang
250 cc
Poleposition	Toni Mang
Snelste ronde	Carlos Lavado
Eerste	Carlos Lavado
Tweede	Eric Saul
Derde	Toni Mang
125 cc
Poleposition	Guy Bertin
Snelste ronde	Ángel Nieto
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Guy Bertin
Derde	Loris Reggiani
50 cc
Poleposition	Ricardo Tormo
Snelste ronde	Ricardo Tormo
Eerste	Ricardo Tormo
Tweede	Stefan Dörflinger
Derde	Eugenio Lazzarini
Zijspan
Poleposition	Derek Jones/ Brian Ayres
Snelste ronde	Alain Michel/ Michael Burkhardt
Eerste	Jock Taylor/ Benga Johansson
Tweede	Alain Michel/ Michael Burkhardt
Derde	Derek Jones/ Brian Ayres

De TT Assen 1980 was vijfde race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1980. De races werden verreden op 28 juni 1980 op het TT Circuit in Assen.

De TT van Assen vierde haar 50-jarige jubileum. De wedstrijden werden onder wisselende weersomstandigheden verreden en in sommige klassen was de bandenkeuze dan ook doorslaggevend. Kork Ballington was nog steeds herstellende van een darmoperatie en kon niet deelnemen. Barry Sheene was herstellende van een pinkblessure (zijn pink was in een Brits ziekenhuis ternauwernood behouden) en moest de 500cc-race afbreken.

Zowel Jack Middelburg als Boet van Dulmen hadden voor de oplossing van de wegliggingsproblemen van hun Yamaha TZ 500's hun heil gezocht bij Nico Bakker, die voor beide IMN-Yamaha's een nieuw frame had gemaakt. Dat van Middelburg was zelfs op tijd klaar om eerst nog een test op de Salzburgring uit te voeren. Kenny Roberts kreeg voor zijn fabrieks-Yamaha YZR 500 een nieuwe motor, waarbij de buitenste cilinders achterstevoren stonden. Waarschijnlijk was dat gedaan vanwege de storingen aan de achterschokdemper, die door de nu anders lopende uitlaten beter gekoeld zou worden. Het hielp Kenny niet echt: de motor was zeker niet sneller, hij had nog steeds wegliggingsproblemen en moest teruggrijpen op een ouder en zwaarder frame omdat deze motor niet in het nieuwere, lichte frame paste. Van Dulmen en Middelburg waren in de GP van Spanje allebei op een ronde gereden, maar deden het in de training in Assen al erg goed: Middelburg was zelfs de snelste, van Dulmen tiende. Poleposition hielp Jack Middelburg niet echt, want hij had nog zoveel schroeven en pennen in zijn been dat hij nauwelijks een duwstart kon maken. Hij verloor bij de start dan ook ongeveer twintig plaatsen, maar maakte die zo snel goed dat hij na een ronde al op de vijfde plaats reed achter Kenny Roberts, Randy Mamola, Johnny Cecotto en Graziano Rossi. In de derde ronde had Middelburg de leiding overgenomen, nagejaagd door Roberts die last had van een heftig schuddende voorvork. Omdat hij daardoor lucht verloor liet hij in de pit zijn voorwiel vervangen, maar het mocht niet baten en hij nam met een aantal wheelies afscheid van het publiek. Jack, die op slicks gestart was, nam een steeds grotere voorsprong die twee ronden voor het einde twintig seconden bedroeg. Intussen vochten Rossi en Uncini om de tweede plaats terwijl van Dulmen, Cecotto en Mamola om de vierde plaats vochten. Die was even in handen van Cecotto, maar toen van Dulmen hem passeerde schrok hij zo dat ook Mamola voorbij kwam.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Jack Middelburg	Bakker-Yamaha	48'22"0	1	15
2	Graziano Rossi	Suzuki	48'36"0	9	12
3	Franco Uncini	Suzuki	48'37"8	8	10
4	Boet van Dulmen	Bakker-Yamaha	48'51"4	10	8
5	Randy Mamola	Suzuki	48'51"5	3	6
6	Johnny Cecotto	Yamaha		7	5
7	Patrick Fernandez	Yamaha		14	4
8	Graeme Crosby	Suzuki		19	3
9	Henk de Vries	Suzuki		17	2
10	Patrick Pons	Yamaha		11	1
11	Jeffrey Sayle	Yamaha		28
12	Willem Zoet	Suzuki		15
13	Markku Matikainen	Yamaha		20
14	Michel Rougerie	Suzuki		22
15	Dave Potter	Yamaha		23
16	Mick Grant	Suzuki		24
17	Steve Parrish	Suzuki		21
18	Dale Singleton	Yamaha		26
19	Wil Hartog	Suzuki		12
DNF	Philippe Coulon	Suzuki	Val	2
DNF	Marco Lucchinelli	Suzuki		4
DNF	Kenny Roberts	Yamaha		5
DNF	Michel Frutschi	Yamaha		6
DNF	Carlo Perugini	Suzuki		13
DNF	Barry Sheene	Yamaha	Blessure	16
DNF	Takazumi Katayama	Suzuki		18
DNF	Jon Ekerold	Solo-Yamaha		26
DNF	Werner Nenning	Suzuki	Val	27
DNF	Hubert Rigal	Yamaha		29
DNF	Christian Estrosi	Suzuki		30
DNQ	Dick Alblas	Suzuki		31
DNQ	Raymond Roche	Yamaha		32
DNQ	Sergio Pellandini	Suzuki		33
DNQ	Gustav Reiner	Suzuki		34
DNQ	Dennis Ireland	Suzuki		35
DNQ	Sadao Asami	Yamaha		36
DNQ	Max Wiener	Yamaha		37
DNQ	Masaru Iwasaki	Suzuki		38
DNQ	Josef Hage	Suzuki		39
DNQ	Henk Twikler	Suzuki		40

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Kenny Roberts	Yamaha	45
2	Graziano Rossi	Suzuki	30
3	Randy Mamola	Suzuki	28
4	Franco Uncini	Suzuki	26
5	Marco Lucchinelli	Suzuki	22
6	Johnny Cecotto	Yamaha	20
7	Takazumi Katayama	Suzuki	18
8	Jack Middelburg	Yamaha/ Bakker-Yamaha	15
9	Barry Sheene	Yamaha	10
10	Graeme Crosby	Suzuki	9

De snelste start in de 350cc-klasse in Assen was voor Toni Mang en Mar Schouten, maar die laatste moest door gebrek aan vermogen en slechte banden al snel afhaken^[1]. Walter Villa kreeg al in de opwarmronde een vastloper en ook Eric Saul en Carlo Perugini vielen al vroeg uit. Na de eerste ronde kwam Jeff Sayle als verrassende koploper door, maar na twee ronden leidde Mang, gevolgd door Jon Ekerold, Jeff Sayle, Patrick Fernandez, Johnny Cecotto, Roland Freymond en Carlos Lavado. In de vierde ronde nam Ekerold de leiding en hij stond die niet meer af. Mang en Fernandez vochten tot de laatste bocht om de tweede plaats. In die bocht pakte Fernandez de tweede plaats. Johnny Cecotto was intussen op slechts één bougie aan het rondtoeren en werd in de laatste ronde door Ekerold gelapt om uiteindelijk twintigste te worden.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Jon Ekerold	Bimota-Yamaha	48'41"7	3	15
2	Patrick Fernandez	Bimota-Yamaha	48'54"4	4	12
3	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	48'55"0	1	10
4	Jeffrey Sayle	Yamaha	49'23"0	15	8
5	Carlos Lavado	Bimota-Yamaha	49'24"4	5	6
6	Jacques Cornu	Yamaha		8	5
7	Jean-François Baldé	Kawasaki		9	4
8	Thierry Espié	Bimota-Yamaha		16	3
9	Graeme McGregor	Yamaha		28	2
10	Pekka Nurmi	Yamaha		22	1
11	René Delaby	Yamaha		13
12	Siegfried Minich	Yamaha		26
13	Hervé Guillieux	But		8
14	Toni Head	Yamaha		27
15	Alan North	Yamaha		19
16	Murray Sayle	Yamaha		24
17	Klaas Hernamdt	Yamaha		29
18	Rinus van Kasteren	Yamaha		23
19	Chas Mortimer	Yamaha		30
20	Johnny Cecotto	Bimota-Yamaha		2
DNF	Roland Freymond	Yamaha		6
DNF	Eric Saul	Yamaha	Val	7
DNF	Walter Villa	Yamaha	Vastloper 10
DNF	Carlo Perugini	RTM		11
DNF	Didier de Radiguès	Yamaha		14
DNF	Jean-Louis Tournadre	Bimota-Yamaha		15
DNF	Massimo Matteoni	Bimota-Yamaha	Val	17
DNF	Mar Schouten	Yamaha	banden 18
DNF	Sadao Asami	Yamaha		21
DNQ	Graham Young	Yamaha		31

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Jon Ekerold	Bimota-Yamaha	35
2	Johnny Cecotto	Bimota-Yamaha	27
3	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	18
4	Massimo Matteoni	Bimota-Yamaha	16
5	Walter Villa	Adriatica-Yamaha	15
6	Eric Saul	Bimota-Yamaha	14
7	Patrick Fernandez	Bimota-Yamaha	12
8	Jeffrey Sayle	Yamaha	11
9	Carlo Perugini	RTM	10
	Jean-François Baldé	Kawasaki

Nu Kork Ballington nog herstelde was van een darmoperatie werd verwacht dat Toni Mang tamelijk gemakkelijk zou winnen in Assen. In de training was hij dan ook vier seconden sneller geweest dan Jacques Cornu, die de tweede startplaats had. In de regen nam Mang, die al wist dat hij na Assen de leiding in het kampioenschap zou behouden, geen risico's. Eric Saul had de beste start, maar kwam in een kopgroep samen met Roland Freymond en Jacques Cornu en later ook Sauro Pazzaglia. Freymond viel echter in de GT-bocht en Pazzaglia stootte even door naar de koppositie tot hij door machinepech uitviel. Cornu liep tamelijk ver weg van tweede man Saul, maar Carlos Lavado riskeerde het meeste in de regen en passeerde eerst Saul en daarna ook Cornu. Die laatste probeerde Lavado nog te volgen, maar in de dertiende ronde viel hij. Hij kon nog wel verder rijden en werd twaalfde. Toni Mang besloot tegen het einde van de race toch de aanval op Eric Saul te openen, maar wist slechts tot op 0,7 seconde te komen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Carlos Lavado	Yamaha	48'50"5	9	15
2	Eric Saul	Yamaha	49'29"2	7	12
3	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	49'29"9	1	10
4	Thierry Espié	Bimota-Yamaha	49'58"6	13	8
5	Jean-Marc Toffolo	Yamaha	50'23"5	4	6
6	Eero Hyvärinen	Yamaha	50'41"9	15	5
7	Jean-François Baldé	Kawasaki		8	4
8	Didier de Radiguès	Yamaha		24	3
9	Clive Horton	Cotton		29	2
10	René Delaby	Yamaha		19	1
11	Klaas Hernamdt	Yamaha		23
12	Jaques Cornu	Yamaha		2
13	Chas Mortimer	Cotton		21
14	Bruno Kneubühler	Yamaha		25
15	Peter Looijesteijn	Yamaha		17
16	Kenny Blake	Yamaha		30
DNF	Hans Müller	Yamaha	Val	3
DNF	Roland Freymond	Ad Maiora	Val	5
DNF	Alan North	Yamaha		10
DNF	Jean-Louis Tournadre	Yamaha		11
DNF	Mar Schouten	Yamaha	Val	12
DNF	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki		14
DNF	Rinus van Kasteren	Yamaha	Val	16
DNF	Giampaolo Marchetti	MBA		18
DNF	Sauro Pazzaglia	Ad Maiora	Val	20
DNF	Loris Reggiani	Yamaha	Val	22
DNF	Harald Bartol	MBA		28
DNQ	Bengt Elgh	Yamaha		31

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	64
2	Thierry Espié	Bimota-Yamaha	36
3	Kork Ballington	Kawasaki	30
4	Jean-François Baldé	Kawasaki	29
5	Erick Saul	Yamaha	24
6	Carlos Lavado	Yamaha	23
7	Jacques Cornu	Yamaha	16
	Giampaolo Marchetti	Yamaha
9	Roland Freymond	Ad Maiora	14
10	Pierluigi Conforti	Yamaha	10
	Sauro Pazzaglia	Ad Maiora
	Jean-Marc Toffolo	Yamaha

Nadat Cees van Dongen in de 50cc-klasse vijftiende was geworden, sloot hij met een achttiende plaats in de 125cc-race zijn carrière af. Peter Looijesteijn pakte vanaf de elfde startplaats na de start even de leiding, gevolgd door Pier Paolo Bianchi. Na de tweede ronde was de leiding in handen van Giampaolo Marchetti en Guy Bertin, op korte afstand gevolgd door Ángel Nieto. Door de regen waren er veel valpartijen, met name in de Geert Timmer-bocht, waar door het ontbreken van verkanting en tonrondte het regenwater niet wegliep en plassen vormde. Na enige tijd nam Nieto de leiding over en was er weinig strijd meer om de kopposities. Er ontstond afstand tussen de volgers Bertin, Marchetti en Loris Reggiani, die inmiddels naar voren was gekomen. Marchetti moest met motorpech afhaken en Bertin werd tweede, gevolgd door Reggiani en Bianchi. Tijdens deze race brak Barry Smith door een val een been, maar dit was de enige ernstige blessure van de hele TT van Assen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	46'59"5	4	15
2	Guy Bertin	Motobécane	47'13"4	1	12
3	Loris Reggiani	Minarelli	47'52"5	25	10
4	Pier Paolo Bianchi	MBA	48'20"4	3	8
5	Harald Bartol	MBA	48'21"7	7	6
6	Ricardo Tormo	MBA	48'26"8	31	5
7	Bruno Kneubühler	MBA	48'28"4	2	4
8	Henk van Kessel	Condor		9	3
9	Matti Kinnunen	MBA		18	2
10	Anton Straver	MBA		21	1
11	Peter Looijesteijn	MBA		11
12	Gerhard Waibel	MBA		23
13	Jan Huberts	Huvo		24
14	Gert Bender	Bender		10
15	Peter van Niel	Morbidelli		20
16	Peter Baláz	MBA		29
17	Per-Edvard Carlsson	MBA		16
18	Cees van Dongen	Morbidelli		26
DNF	Hans Müller	MBA	Val	5
DNF	Giampaolo Marchetti	MBA		6
DNF	Iván Palazzese	MBA	Val	8
DNF	August Auinger	MBA	Val	12
DNF	Barry Smith	MBA	Val	13
DNF	Stefan Dörflinger	Morbidelli	Val	14
DNF	Thierry Noblesse	MBA		17
DNF	Patrick Hérouard	MBA	Val	19
DNF	Gerhard Waibel	MBA	Val	23
DNF	Rolf Blatter	MBA		27
DNF	Ernst Fagerer	Morbidelli	Val	28

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	50
2	Guy Bertin	Motobécane	39
3	Loris Reggiani	Minarelli	38
4	Ángel Nieto	Minarelli	36
5	Bruno Kneubühler	MBA	32
6	Hans Müller	MBA	24
7	Barry Smith	MBA	17
	Iván Palazzese	MBA
9	Ricardo Tormo	MBA	11
10	August Auinger	MBA	9

Net als in Joegoslavië trainde Ricardo Tormo als snelste en ook in de race nam hij al snel vijf seconden voorsprong op Stefan Dörflinger, Hans Spaan en Henk van Kessel. Na drie ronden had Tormo al negen seconden voorsprong, maar na de vijfde ronde begon zijn voorsprong plotseling te krimpen. De Van Veen-Kreidler liep niet meer optimaal en teamgenoot Dörflinger kwam rap dichterbij. Dörflinger kwam zelfs aan de leiding te liggen, maar hij mocht volgens stalorders niet weg rijden van Tormo. In plaats daarvan liet hij Tormo in zijn slipstream rijden zodat Eugenio Lazzarini, die intussen op de derde plaats lag, niet te dichtbij kon komen. Lazzarini was wat tijd verloren in het gevecht met Spaan, die moest afhaken omdat ook zijn Van Veen-Kreidler slechter liep door een vastzittende zuigerveer.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ricardo Tormo	Van Veen-Kreidler	33.46"0	1	15
2	Stefan Dörflinger	Van Veen-Kreidler	33'47"2	2	12
3	Eugenio Lazzarini	Iprem-Kreidler	34'02"9	4	10
4	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler	34'18"1	3	8
5	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	34'19"6	6	6
6	Theo Timmer	Bultaco	34'20"9	7	5
7	Henk van Kessel[2]	Pentax-X-16		5	4
8	Rolf Blatter	Kreidler		11	3
9	Wolfgang Müller	Kreidler		8	2
10	Otto Machinek	Kreidler		20	1
11	Jacky Hutteau[3]	ABF		9
12	Humphrey Siegel	Kreidler		17
13	Enrico Cereda	Kreidler		16
14	Jan Welvaarts	Kreidler		18
15	Cees van Dongen	Kreidler		15
16	Günther Schirnhofer	Kreidler		22
17	Rainer Scheidhauer	Rupp		19
18	Bertus Grinwis	Kreidler		23
19	Chris Baert	Kreidler		21
20	Walter Rapolani	Kreidler		25
21	Hagen Klein	Horex		10
22	Bruno di Carlo	MDC		29
DNF	Ingo Emmerich	Kreidler		12
DNF	Rudi Oosting	Kreidler		13
DNF	Aldo Pero	Kreidler		14
DNF	Ramon Gali	Bultaco		24
DNF	Rudolf Kunz	Kreidler		27

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Eugenio Lazzarini	Iprem-Kreidler	50
2	Stefan Dörflinger	Van Veen-Kreidler	42
3	Ricardo Tormo	Van Veen-Kreidler	36
4	Henk van Kessel	Pentax-X-16	28
5	Hans-Jürgen Hummel	Kreidler	21
6	Theo Timmer	Bultaco	17
	Jacky Hutteau	ABF
8	Rolf Blatter	Kreidler	11
9	Yves Dupont	ABF	8
	Hans Spaan	Van Veen-Kreidler

Derek Jones/Brian Ayres hadden in Assen de snelste trainingstijd gereden maar startten erg slecht. Jock Taylor/Benga Johansson startten vanaf de tweede startrij juist erg snel, maar moesten zich inhouden om te wachten tot ook de motoren van Jones en Alain Michel waren aangeslagen. Daardoor kon de combinatie Egbert Streuer/Johan van der Kaap als eerste de leiding nemen. Ze werden echter al snel gepasseerd door Taylor/Johansson, Michel/Burkhardt en Biland/Waltisperg. Taylor nam een voorsprong op Michel en Biland die om de tweede plaats vochten tot Biland de pit in reed met versnellingsbakproblemen. Michel werd nu tweede, maar Streuer werd ook nog gepasseerd door Jones, die intussen zijn slechte start had goedgemaakt. Michel wist met een nieuw ronderecord nog tot dicht bij Taylor te komen, maar werd gehinderd door de achterblijvers Hermann Huber/Rainer Gundel, die naar rechts uitweken om Michel voorbij te laten, precies op het moment dat Michel besloot hen rechts te passeren. Daardoor moest Michel door het gras rijden om een aanrijding te voorkomen.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha	43'33"7	4	15
2	Alain Michel	Michael Burkhardt	Seymaz-Yamaha	43'36"0	2	12
3	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	44'29"8	1	10
4	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	LCR-Yamaha	44'44"2	3	8
5	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	45'28"6	7	6
6	Yvan Trolliet	Denis Vernet	Seymaz-Yamaha	45'32"7	6	5
7	Göte Brodin	Billy Gällros	Krauser-LCR-Yamaha		?	4
8	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha		10	3
9	George O'Dell	Kenneth Williams	Yamaha		?	2
10	Mick Boddice	Chas Birks	Windle-Yamaha		9	1
11	P. Frick	R. Delarze	Yamaha		?
12	Siegfried Schauzu	Lorenzo Puzo	Yamaha		?
13	Hermann Huber	Rainer Gundel	Krauser-LCR-Yamaha		?
14	Cees Smit	Erik de Groot	Seymaz-Yamaha		?
DNF	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	Versnellingsbak 5

Pos	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn
1	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha	37
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	30
3	Alain Michel	Paul Gérard en Michael Burkhardt	Seymaz-Fath / Seymaz-Yamaha	27
4	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	LCR-Yamaha	24
5	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	22
6	Göte Brodin	Billy Gällros	Krauser-LCR-Yamaha	11
7	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	10
8	Yvan Trolliet	Denis Vernet	Seymaz-Yamaha	9
9	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha	8
10	Rolf Steinhausen	Kenny Arthur	Bartol-LCR	6

• In de 50cc-klasse had Stefan Dörflinger duidelijke stalorders om Ricardo Tormo voor te laten. Ze wisselden een paar keer van positie omdat Dörflinger Tormo wilde laten slipstreamen, maar die laatste probeerde de schijn op te houden door een aantal malen om te kijken waar Dörflinger zat. Daardoor torpedeerde hij op de finishlijn bijna achterblijver Bruno di Carlo.